Empayar Islam yang terakhir ialah Kerajaan Turki Uthmaniyyah. Empayar Turki Uthmaniyah telah diasaskan oleh
Uthman 1 yang mengistiharkan kemerdekaan wilayah Uthmaniyah pada tahun
1299. Wilayah ini mula berkembang melalui penaklukan Constatinople oleh
Muhammad Al-Fatih pada tahun 1453 dan terus gemilang semasa pemerintahan
Sulaiman Al-Qanuni. Namun selepas kemangkatan Sulaiman Al-Qanuni pada
tahun 1566 berlaku kemerosotan dalam empayar Turki Uthmaniyah. Malang
yang menimpa ini adalah lantaran kelemahan-kelemahan yang wujud dalam
kerajaan Turki Uthmaniyah yang telah membawa kepada kejatuhan empayar
yang telah mencapai zaman kegemilangan.
Keruntuhan empayar yang telah mencapai kegemilangan ini merupakan peristiwa yang kompleks bagi sebuah masyarakat Islam dari sebuah kerajaan menuju negara moden. Pada proses keruntuhannya, Turki Uthmaniyah merupakan wilayah yang besar meliputi semenanjung Balkan, Asia Kecil, Arab Timur Tengah, Mesir dan Afrika. Namun, akibat daripada pelbagai faktor yang akhirnya membawa kepada kejatuhan Empayar Uthmaniyah sehingga memberi kesan kepada negara-negara Islam di sekitarnya yang turut terkena tempias akibat kemerosotan Turki Uthmaniyah.
Disini saya klasifikasikan beberapa faktor yang menjurus kepada Kejatuhan Turki Uthmaniyyah:-
Faktor politik merupakan perkara pokok yang
menyebabkan empayar Turki Uthmaniyah mengalami kemerosotan. Faktor
politik ini termasuk kelemahan kepimpinan, pentadbiran dan pemerintahan
yang tidak teratur serta ketenteraan yang lemah. Hal ini merupakan
pendorong ke arah kehancuran empayar Turki Uthmaniyah.
Kelemahan dalam tadbir urus ekonomi merupakan
punca kepada tercetusnya kemerosotan dalam kerajaan Turki Uthmaniyah.
Kelemahan adalah disebabkan perlantikan jawatan yang bukan didasari oleh
kebolehan. Hal ini dibuktikan melalui jawatan memungut cukai diberikan
kepada sesiapa sahaja yang berikrar untuk memberi sumbangan kutipan yang
besar kepada perbendaharaan negara. Keadaan ini bertambah buruk apabila
kadar cukai yang tinggi dikenakan membebankan rakyat. Kelemahan ini
mendorong kepada kemerosotan Turki Uthmaniyah.
Masalah sosial seperti pemberontakan, ajaran
Islam telah diselewengkan dan rasuah telah menyebabkan berlakunya
kejatuhan Turki Uthmaniyah. Pemberontakan merupakan faktor terpenting
dalam kejatuhan empayar yang terbilang ini kerana tiada lagi penyatuan
antara golongan pemerintah dan rakyat jelata. Keadaan dapat dilihat
apabila berlaku pemberontakan dalam kalangan puak Kurdish, puak Druze di
Syiria, tuan-tuan tanah tentera di Anatolia dan Janissari di ibu kota
yang ingkar dan suka memberontak telah mengganggu tumpuan tentera
empayar menentang Austria, Poland dan Safavi. Pemberontakan ini
mencetuskan masalah dalaman yang teruk sehingga membawa kepad kejatuhan
Turki Uthmaniyah.
Kebangkitan kekuatan Eropah telah menjadi faktor
kejatuhan empayar Turki Uthmaniyah. Kemajuan dari aspek ilmu
pengetahuan yang telah dicapai oleh Eropah telah mendorong perluasaan
kuasa atau imperialisme Barat berlaku. Gerakan-gerakan renaisans
melahirkan perubahan-perubahan yang besar dalam sejarah dunia iaitu
kebangkitan Eropah dan kemunduran kerajaan Islam di empayar Turki
Uthmaniyah. Hal ini telah melumpuhkan Turki Uthmaniyah akibat daripada
saingan kuasa-kuasa Eropah.
Peperangan demi peperangan dengan
kekuasaan Eropah telah memperlihatkan kekalahan kerajaan Turki
Uthmaniyah. Hal ini dapat dilihat melalui peperangan dengan Austria
sekitar tahun 1682-1689 yang menyebabkan kerugian yang besar bagi Turki
Uthmaniyah. Penyatuan bangsa Eropah untuk menentang Turki telah menawan
Hungary, kota Budapest, wilayah Transilvania dan beberapa wilayah yang
melemahkan pertahanan Turki Uthmaniyah. Kejatuhan Turki Uthamniyah
semakin terserlah akibat kekalahan dalam peperangan. Penyatuan Prince
Eugene of Savoy dengan tentera Austria telah mengalahkan Turki dalam
Peperangan Petewarden pada tahun 1716. Kekalahan ini merupakan faktor
kejatuhan Turki Uthmaniyah.
sumber: http://haluansiswa.haluan.org.my/
No comments:
Post a Comment